Kobiety na banknotach lub monetach nie zdarzają się często, ale Japonia na pewno stanowi chlubny wyjątek. Choć jeśli chodzi o samo podejście do kobiet nie jest już tak różowo, tudzież fioletowo….
Banknot o nominale pięciu tysięcy jenów to jeden z dwóch, na którym umieszczono postać kobiety. Jest nią pisarka i poetka Ichiyō Higuchi, a właściwie Natsu Higuchi. Do tej pory tylko trzy panie, z czego dwie kobiety pióra zasłużyła sobie na to wyróżnienie. Murasaki Shikibu jest upamiętniona na banknocie 2000 Yen, który teoretycznie jest w użyciu od 2000 roku. Teoretycznie, bo, podobnie jak na Yeti, nie łatwo się na niego natknąć). Pierwszą postacią płci żeńskiej była cesarzowa Jingū, a jej podobizna widniała na banknotach drukowanych w 1881 roku.
Ichiyō Higuchi – szczęśliwe dzieciństwo
Nasza dzisiejsza bohaterka jest przedstawicielką ery Meiji, czyli epoki, w której kształtowała się nowoczesna Japonia. Podobnie jak Fukuzawa Yukichi, wywodziła się z rodziny uprzywilejowanej. W przeciwieństwie do niego urodziła się w Tokio jako jedno z pięciorga dzieci właściciela sklepu. Podobnie jak inne dziewczęta o podobny pochodzeniu, Higuchi pobierała klasyczne wykształcenie: nauka szycia, pisania i podstawowa matematyka. Słowem wszystko to, co porządnej gospodyni w życiu potrzebne.
Talent i pasje dziewczynki do literatury dostrzegali oboje rodzice. Jednak to nalegania matki, sprawiły, że przyszła pisarka przerwała naukę w wieku jedenastu lat, by wspierać rodziców w ich sklepie. Natomiast dzięki ojcu, cztery lata później, wznawia edukację w dziedzinie kaligrafii, poezji i literatury w prestiżowej szkole Haginoya. Uczęszczają tam przedstawiciele elit, więc mała Natsu ze swoim niskim pochodzeniem, nie do końca pasowała do rówieśników. Mimo to, nauka sprawia jej radość, a jej starania były doceniane – została asystentką jednego z wykładowców. Niestety, Higuchi musiała przerwać naukę raz jeszcze po niespełna roku.
Pierwsze publikacje
Po śmierci najstarszego brata oraz ojca, razem z matką i młodszą siostrą, muszą zarabiać na siebie. Głównie szyciem i innymi pracami domowymi. Są też zmuszone do przeniesienia się do skromnego domu w pobliżu cieszącej się nienajlepszą już renomą Yoshiwary. Higuchi nadal czuje powołanie do pisania i mimo ciężki warunków bytowych zaczyna publikować. Inspiracją był sukces jej szkolnej koleżanki oraz nieodwzajemniona miłość do również piszącego, choć błahe powiastki, kolegi ze szkoły. Sukces literacki sprawia, że decyduje się porzucić niezbyt udany pomysł z założeniem sklepu ze słodyczami i poświęcić się tylko pisarstwu. Jej dobrze zapowiadającą się karierę przerywa śmierć z powodu gruźlicy w wieku zaledwie 24 lat.
Spuścizna
Ichiyō Higuchi pisała eseje, wiersze powieści i jak każdy Japończyk, pamiętniki. Jej twórczość przedstawia przede wszystkim los kobiet jej współczesnych. Dwie z jej dwudziestu jeden powieści doczekały się ekranizacji. W przeciwieństwie do większości pisarzy tego okresu, posługiwała się klasycznym językiem japońskim i odwoływała się do wzorców rodzimej literatury. Dla współczesnego Japończyka czytanie jej prozy w oryginale może być trudne, dlatego jej dzieła są „tłumaczone” na język współczesny. Nie umniejsza to jej popularności. Myślę, że, abstrahując od akademickiego podziwu, jej podobizna widnieje na japońskich banknotach, w dowód uznania dla jej wytrwałości i wrażliwości. Wszak są to cechy, które Japończycy hołubią, zwłaszcza jeśli prowadzą do tragicznego końca.
Sylwia Kosik
Jeśli podobał Ci się ten post, skrobnij komentarz, a najlepiej zasubkskrybuj nasz blog. Zostaw swój adres email, a my powiadomimy Cię o kolejnych wpisach o tym: co, kiedy i dlaczego warto zobaczyć w Japonii.